Kącik rodzica

• • • Pomoc dla Rodziców
    • Jak przygotować dziecko do nauki w klasie pierwszej?
    • Ćwiczenia
    • Ćwiczenia - wspólne zabawy
    • Emocje
    • Kwestionariusz
    • Zabawy usprawniające spostrzeganie i pamięć wzrokową
    • Zabawy słuchowe
    • Warsztaty
    • Jak rozmawiać z dzieckiem?
    • Dziecko o wysokiej wrażliwości
    • Chwalić, czy nie chwalić, oto jest pytanie?
    • 6 sposobów dla rodziców, jak wspierać dzieci podczas epidemii koronawirusa

• • • • Emocje

      • WSPIERANIE ROZWOJU EMOCJONALNEGO DZIECI

        W życiu każdego człowieka zasadniczą rolę odgrywają emocje, które towarzyszą nam w różnych

        sytuacjach i odpowiadają za relacje ze światem zewnętrznym.

         

        W pierwszych latach życia dziecka kształtują się postawy, zachowania i nawyki, które znacząco

        wpływają na jego dalsze funkcjonowanie. Prawidłowy rozwój sfery emocji dziecka w dużej mierze zależy

        od prawidłowego kontaktu emocjonalnego jaki ma ono z rodzicami i najbliższymi dla siebie osobami.

        Emocji nie można oceniać jako negatywnych lub pozytywnych. Wszystkie są cenne dostarczają

        bowiem informacji o sytuacji życiowej w jakiej znajduje się dana osoba. Dziecko musi mieć pewność, że

        wśród najbliższych może wyrażać wszelkie emocje jakich doświadcza. Jeśli dziecko będzie czuło się

        bezpieczne i akceptowane, odważnie podejmie nowe wyzwania jakie niesie dorosłe życie. W poczuciu

        akceptacji samego siebie będzie ufało sobie, najbliższym oraz innym ludziom. W trudnych sytuacjach

        wyzwalających lęk, obawę , dziecko które doznało poczucia więzi będzie potrafiło współczuć i pomagać

        innym.

         

        Nie należy nadmiernie chronić dzieci przed przeżywaniem sytuacji stresowych, należy im jednak

        pomóc uporać się z trudną sytuacją poprzez przekazanie konkretnych sposobów na poradzenie sobie z

        daną emocją (np. z gniewem).

         

        Kształtując zachowania dziecka należy zawsze go wspierać emocjonalnie i rozmawiać z nim o

        emocjach dzięki czemu będzie potrafiło: nazywać emocję, którą odczuwa, zachować się w sposób, który

        jest akceptowany społecznie, rozpoznać emocje innych, zrozumieć zachowanie innych w związku z tym

        co przeżywają.

         

        Rozmowa o emocjach, w szczególności o tych bolesnych - nie jest prosta. Można wykorzystać

        do tego zabawy, gry, ćwiczenia, wiersze i literaturę (bajki, opowiadania) poruszające interesujący nas

        problem. Obecnie na rynku jest ogromna ilość bajek terapeutycznych i opowiadań, które pomogą w

        rozmowie na trudne tematy. Przykładem takiej literatury „terapeutycznej” jest wiersz Z. Dimitroca pt.

        „Jagódka i smutki”. Stwarza on możliwość do porozmawianiu o smutku.

         

        „Jagódka i smutki”

        Do malutkiej Jagódki, przyplątały się smutki...

        Jeden smutek był duży, mieszkał w wielkiej kałuży

        Gdy znienacka wyskoczył, oba buty zamoczył!

        Drugi smutek był mały i troszeczkę nieśmiały

        Ukrył się w piaskownicy pod postacią dżdżownicy

        Gdy pokazał się w piasku, był powodem do wrzasku...

        Lecz na ogół jagódka jest naprawdę milutka

        I choć w dzień bryka, rzadko smutki spotyka.

         

        Emocjonalne domino

        Celem tej zabawy jest nauka wyrażania emocji, odczytywania ich u innych osób, uważnego

        obserwowania i nazywania.

        Rodzic losuje z koperty wyraz nazywający emocję. Za pomocą mimiki i ciała przedstawia ją. Dziecko

        stara się odgadnąć o jaką emocję chodzi, a później samo losuje kolejny wyraz, odgrywa emocję a rodzic

        zgaduje o jaką emocję chodzi.

        Pamiętajmy, że to rodzice oraz inne osoby z najbliższego otoczenia dziecka są dla nich wzorem do

        naśladowania i za sprawą ich obserwacji uczą się najwięcej o sobie, o świecie i o sposobach radzenia

        sobie w różnych sytuacjach.

         

        Katarzyna Otulak – psycholog SP75