Kącik rodzica

"Co z niego będzie, co wyrośnie?

Pragniemy, by dzieci lepsze od nas były.

Śni nam się doskonały człowiek przyszłości, ale dzieci naśladują życie, rozmowy, dążenia środowiska, 

w którym się wychowały"

 

 

Pewnie słabo pamiętamy pierwszy dzień w przedszkolu, ale już większość z nas ma wspomnienia z

pierwszego dnia szkoły! To niezwykle ważny dzień w życiu każdego dziecka, ale i rodzica!
Czy trzeba się do tego dnia szczególnie przygotować? Co zrobić, żeby pierwsza klasa stała się
początkiem fantastycznej przygody, jaka może być nauka w szkole podstawowej?
Tak naprawdę na sukces w pierwszej klasie pracujemy już od małego, bowiem pewne siebie, ciekawe
świata, otwarte i pogodne dziecko łatwiej poradzi sobie z wyzwaniem jakim jest szkoła.
Dzieci zazwyczaj cieszą się, że idą do szkoły bo oznacza to w ich pojęciu „dorosłość”. Ponad to,
przygotowaniom do szkoły towarzyszy otoczka kompletowania wyprawki – nowy plecak, piórnik,
zeszyty, wszystko to bardzo cieszy każdego malucha, który czeka na swoje pierwsze lekcje i możliwość
skorzystania z tych wszystkich nowych „sprzętów”. Ważne by we wszystkich przygotowaniach i
kompletowaniu wyprawki szkolnej dziecko mogło uczestniczyć i by mogło decydować o kolorze
piórnika, obrazku na zeszycie itp.
Byłoby świetnie, gdyby każde dziecko weszło w ten nowy etap życia z radością, ciekawością i motywacją
do działania. Jednak radości towarzyszą też inne emocje i to zarówno po stronie dzieci jak i dorosłych –
strach przed tym czy dziecko odnajdzie się w nowej grupie, lęk przed tym czy poradzi sobie z nowymi
wyzwaniami, jest naturalny.
Wrażliwość każdego z nas jest inna, odporność na trudne sytuacje też, dlatego warto nieco przygotować
się do tej życiowej zmiany, tak by 1 września był miłym wspomnieniem zarówno dla dzieci jak i ich
rodziców. Jak więc to zrobić?
Po pierwsze zacznijmy od siebie... 
Dobrze, jeśli Państwo będziecie przekonani, że wybrana przez Was placówka jest wyborem najlepszym.
Państwa przekonanie o tym, że szkoła ta jest miejscem przyjaznym, otwartym na uczniów pomoże w
pokazaniu dziecku zalet chodzenia do niej.
Obok pozytywnego nastawienia do szkoły, kluczowe jest nawiązanie dobrej współpracy z nauczycielami,
a głównie – z wychowawczynią naszego dziecka. Warto założyć, że osoba, która będzie się opiekować
naszym dzieckiem to specjalista, który chce jak najlepiej dla naszej pociechy. Bądźmy otwarci na sugestie
z jej strony. Najgorsze co możesz robić dla siebie i dziecka, to oceniać tę Panią po pierwszym spotkaniu i
negatywnie się do niej nastawić.
Pozytywne nastawienie to najważniejsze, w co należy „wyposażyć” dziecko!
Nigdy nie straszmy dziecka – „oooj pójdziesz do szkoły, to zobaczysz”, „no jak ty sobie w tej szkole
poradzisz?” – dla nas to żart, niewiele znacząca uwaga, a w dziecku pozostawia przekonanie, że szkoła
to jakieś niezbyt miłe miejsce, którego trzeba się bać.
Nie bagatelizujmy obaw dziecka – jeśli mówi o swoich lękach związanych z początkiem nauki w szkole,
zajmijmy się tym i dokładnie wyjaśnijmy wszystko, o co pyta dziecko. Sprawy dla nas oczywiste, dla
dziecka mogą być trudne do zrozumienia.
Omówmy z dzieckiem różnice między szkołą a przedszkolem – z perspektywy dorosłego może i niewiele
się zmienia, ale dla małego człowieka, to ogromna różnica, zwłaszcza pod kątem kierowanych wobec
niego wymagań.
Nowych obowiązków jest całkiem sporo – praca trwa przez dłuższy niż w przedszkolu czasu, co oznacza
konieczność skupienia się za zadaniach wyznaczonych przez nauczyciela w trakcie lekcji. Należy
pamiętać o zabraniu wszystkich swoich rzeczy po skończonych lekcjach, trzeba zanotować co jest zadane
i przekazać rodzicom dodatkowe, ważne informacje np. o wycieczkach. To bardzo dużo dla
pierwszoklasisty, zwłaszcza na początku roku szkolnego.
Częstą obawą wśród dzieci (ale też ich rodziców), jest troska o to czy dziecko znajdzie przyjaciół w
nowej grupie. Większość dzieci nie ma z tym kłopotów, bez trudu już po kilku dniach znajdują swoje
towarzystwo. Trzeba jednak pamiętać, że mogą się zdarzyć sytuacje trudne. Uczmy dziecko jak zyskiwać
przyjaciół, jak współpracować w grupie, ale też mówmy o tym jak radzić sobie w trudnych społecznie
sytuacjach, gdy ktoś jest niemiły dla naszego dziecka.
Przygotujmy dziecko na to, że w szkole jest dużo, o wiele starszych dzieci, które mogą różnie się
zachowywać, nie zawsze chodzi tu o ich niegrzeczne zachowanie, ale choćby głośne zabawy mogą być

trudne do zrozumienia dla małego dziecka, warto więc z nim porozmawiać co ma zrobić, gdy ktoś je
potrąci na korytarzu, zaczepia lub zachowa się wobec niego niegrzecznie. Nie straszmy, ale poddajmy
pomysły, jak może się zachować w trudnej dla siebie sytuacji.
Omówmy z dzieckiem rolę świetlicy. Przedszkolaki nie mają doświadczeń związanych z takim miejscem
i choć panie w szkole na pewno wyjaśnią co to za miejsce, dobrze jeśli rodzic również rozwieje wszelkie
wątpliwości dziecka.
Zadbajmy o to by dziecko miało usystematyzowany rytm dnia, zwłaszcza dbajmy by dziecko się
wysypiało i zdrowo odżywiało bo wyspane i najedzone dziecko=zadowolony, chętny do pracy uczeń! 
Rytm dnia to też czas przeznaczony na odrabianie zadania domowego i koniecznie na odpoczynek
po szkole, nie możemy dopuścić do sytuacji, w której dziecko już w pierwszej klasie do późna odrabia
prace domowe!
Przyglądając się naszemu dziecku, które za chwilę zostanie pierwszoklasistą należy zwrócić szczególną
uwagę na jego rozwój w kilku aspektach:
-zdrowotnym,
-intelektualnym,
-społecznym,
-emocjonalnym.
Pamiętajmy jednak, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie i w indywidualny sposób, dlatego
unikajmy porównań – „a, Jasio to już umie zawiązać sznurowadła, a Ty ciągle nie!”

ZDROWIE
Niektóre choroby uniemożliwiają chodzenie do szkoły, inne mogą go w znacznym stopniu utrudnić –
wtedy specjaliści opiekujący się dzieckiem na pewno doradzą najlepszą drogę np. nauczanie
indywidualne, klasa integracyjna itp.
Stan zdrowia ma też niebagatelny wpływ np. na zdolność koncentracji, umiejętność wytrwania na lekcji
itp, dlatego wszelkie nieprawidłowości hormonalne, zaburzenia związane z cukrzycą, zaburzenia
integracji sensorycznej itp. powinny być zdiagnozowane i poddane działaniom terapeutycznym.

ROZWÓJ INTELEKTUALNY
O ile poziom rozwoju intelektualnego dziecka przebiega na poziomie właściwym dla wieku, dziecko
powinno być w stanie sprostać wymaganiom szkolnym.
Pod względem edukacyjnym przedszkole powinno przygotować nasze dziecko do pierwszej klasy.
Oceniając umiejętności przyszłego pierwszoklasisty należy przyjrzeć się temu, czy:
1. Rozróżnia kolory, kształty, wielkości różnych elementów i potrafi je posortować zgodnie z
wyznaczoną kategorią?
2. Potrafi kolorować obrazek nie wykraczając poza linię?
3. Czy lubi rysować? Czy prawidłowo trzyma kredkę, pędzelek?
4. Czy potrafi lepić z plasteliny?
5. Czy potrafi ciąć nożyczkami według wytyczonej linii prostej i krzywej?
6. W jaki sposób rysuje człowieka? Zwróć uwagę na to, czy postać jest proporcjonalna i czy są wszystkie
części ciała.
7. Czy potrafi kojarzyć przedmioty lub obrazki "pasujące do siebie", czy potrafi kierować się
zależnościami, które łączą obrazki, przedmioty np. krowa i mleko, jabłko i drzewo?
8. Czy potrafi znaleźć kilka różnic w dwu przedmiotach lub obrazkach pozornie identycznych?
9. Czy potrafi odtworzyć wzór z klocków lub prosty układ rytmiczny, np. xx xx x?
10. Czy potrafi wyróżnić dźwięk na początku i na końcu wyrazu?
11. Czy jest sprawne fizycznie tj.: czy potrafi skakać kilka kroków w przód i w tył na jednej lub obu
nogach, czy potrafi ustać z zamkniętymi oczami najpierw na jednej, potem na drugiej nodze przez 5
sekund?
12. Czy jest samodzielne np.: potrafi samo zawiązać sznurowadło i zapiąć guziki, ubrać się?
13. Czy potrafi wysłuchać kilku poleceń, a następnie zastosować się do nich?

14. Czy potrafi po skończonej pracy/zabawie posprzątać po sobie?
15. Czy kończy rozpoczętą pracę, czy robi kilka rzeczy na raz?
16. Czy potrafi podczas zajęć grupowych czekać na swoją kolej, czy umie współpracować?
17. Czy potrafi się skoncentrować na zadaniu, słuchaniu itp.?
18.Czy bawi się z dziećmi, czy jest otwarte na innych, komunikatywne ?
19. W jaki sposób radzi sobie z rozwiązywaniem trudnych społecznie sytuacji?
20. Czy odróżnia lewą stronę swego ciała od prawej?
22. Czy posługuje się zawsze jedną ręką pisząc, wycinając, przy jedzeniu itp.?
23. Czy prawidłowo wymawia wszystkie głoski?
24. Czy wyraża się poprawnie pod względem gramatycznym, czy nie ma trudności
ze znajdowaniem właściwych słów, czy wypowiada się pełnymi zdaniami?
25.Jaka jest jego wiedza o świecie – czy zna pory roku, dni tygodnia, czy wie z jakimi zabawami łączą się
poszczególne pory roku itp.
26.Czy łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami, dorosłymi?
27.Czy wymowa dziecka jest prawidłowa? Jakakolwiek wada wymowy utrudnia naukę pisania!
Z tego wynika, że pierwszoklasista powinien wykazywać się gotowością do podjęcia nauki pisania i
czytania oraz liczenia. W praktyce oznacza to, że dziecko potrafi:
– poprawnie wymawiać wszystkie głoski, choć może mieć kłopoty z głoskami - sz, ż, cz, dż, r;
– umieć wyrażać swoje myśli i w poprawny sposób budować zdania,
– umieć swobodnie opowiadać o czymś, używając wielu słów,
– rozpoznawać litery drukowane (małe i wielkie), łączyć je w sylaby, a sylaby w wyrazy,
– układać wyrazy z rozsypanki literowej,
– czytać pojedyncze wyrazy związane z życiem codziennym (mama, las, dom, itd.)
– wyodrębniać głoski na początku i na końcu wyrazu oraz samodzielnie wymyślać wyrazy
rozpoczynające się daną głoską,
– rozumieć sens przeczytanego zdania,
– liczyć i znać cyfry przynajmniej do dziesięciu,
– rozpoznawać kolory,
– porządkować przedmioty według jakiejś cechy, dzielić je na podgrupy,
– porównywać przedmioty i zbiory przedmiotów (większe, mniejsze, tyle samo),
– znać relacje przestrzenne (niżej, wyżej, w lewo w prawo, obok, z tyłu),
– rozpoznawać podstawowe figury geometryczne.

ROZWÓJ EMOCJONALNY I SPOŁECZNY
Na tym polu, nasze dziecko ma jeszcze wiele do „zrobienia”. Niedojrzałość pewnych struktur
mózgowych jest typowa dla tego wieku i w dużym stopniu wpływa na zdolności dziecka do radzenia
sobie z trudnymi sytuacjami i intensywnymi emocjami. Często sposób reagowania dziecka nie jest taki
jakiego oczekiwaliby dorośli, ale „niewiedza” jest przywilejem tego wieku i należy konsekwentnie uczyć
dziecko zasad życia społecznego i radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Biorąc pod uwagę odmienny rozwój każdego dziecka można oczekiwać, że nasz siedmiolatek będzie
potrafił współdziałać w klasie, że w pokojowy sposób (a nie siłą) będzie rozwiązywał konflikty, że będzie
potrafił bawić się na poziomie odpowiednim dla wieku oraz że nawiąże prawidłowe kontakty z
rówieśnikami.
Tak przygotowany siedmiolatek może ruszyć na podbój szkolnego świata :)
Pierwsze tygodnie w szkole
Wspierajmy naszego pierwszaka, ale nie oczekujmy, że wszystko będzie wiedział i że ze wszystkim
poradzi sobie sam! Możemy wymagać samodzielności w kwestiach samoobsługi, ale całej reszty dziecko
wciąż się uczy.
Ostrożnie wybierajmy zajęcia pozalekcyjne i dbajmy by ich ilość była jak najmniejsza – dziecko w
pierwszej klasie, po zakończonych lekcjach w szkole ma mieć czas głównie na odpoczynek i zabawę.
Pamiętajmy, że zorganizowane zajęcia dodatkowe z pewnością nie są czasem odpoczynku, nawet jeśli
odbywają się w ruchu i poza szkołą. Postarajcie się spędzić z dzieckiem czas, porozmawiajcie o tym jak
spędziło dzień w szkole, czego się nauczyło, z kim się bawiło.

Nie zostawiajmy dziecka samego z ogromem nowych obowiązków – pomagajmy mu przy pakowaniu
plecaka (ale nie róbmy tego za dziecko!!!), przypominajmy o zabraniu potrzebnych materiałów, stroju na
gimnastykę, co jakiś czas sprawdzajmy z dzieckiem piórnik i jego zawartość itp. Wspomagajmy dziecko
w odrabianiu lekcji, czuwajmy nad tym by miało zeszyty, konieczne przybory itp.
Poradźmy się specjalistów, jeśli:
-dziecko ma wadę wymowy,
-nie nawiązuje kontaktu z rówieśnikami i/lub ma trudności w regulowaniu emocji i funkcjonowaniu w
grupie,
-ma trudności w rozumieniu poleceń, nie wykonuje zadań na lekcji.

CO RODZIC MOŻE ZROBIĆ BY WSPOMAGAĆ ROZWÓJ SWOJEGO DZIECKA
Bardzo cenne jest to by dziecko:
- wykonywało różnorodne prace plastyczne: wycinanie, rysowanie, wydzieranie, lepienie itd.
- ćwiczyło motorykę małą i dużą,
- było wspierane w swej samodzielności,
- uczyło się kulturalnego zachowania się,
- słuchało czytanych przez rodziców książek,
- układało puzzle i inne układanki, budowało z klocków, malowało, rysowało
- uczyło się na pamięć piosenek i wierszyków,
- posiadało własne obowiązki (sprzątanie swojego pokoju, pomoc rodzicom w nakryciu do
stołu, dbanie o kwiatki, karmienie zwierzątka),
- mogło rozmawiać o trudnych sytuacjach, jakich doświadcza i by rodzice poddawali mu
pomysły na ich rozwiązanie,
-uczyło się współpracy, zabaw zgodnie z ustalonymi regułami itp.

POWODZENIA! :)