• Emocje

        • WSPIERANIE ROZWOJU EMOCJONALNEGO DZIECI

          W życiu każdego człowieka zasadniczą rolę odgrywają emocje, które towarzyszą nam w różnych

          sytuacjach i odpowiadają za relacje ze światem zewnętrznym.

           

          W pierwszych latach życia dziecka kształtują się postawy, zachowania i nawyki, które znacząco

          wpływają na jego dalsze funkcjonowanie. Prawidłowy rozwój sfery emocji dziecka w dużej mierze zależy

          od prawidłowego kontaktu emocjonalnego jaki ma ono z rodzicami i najbliższymi dla siebie osobami.

          Emocji nie można oceniać jako negatywnych lub pozytywnych. Wszystkie są cenne dostarczają

          bowiem informacji o sytuacji życiowej w jakiej znajduje się dana osoba. Dziecko musi mieć pewność, że

          wśród najbliższych może wyrażać wszelkie emocje jakich doświadcza. Jeśli dziecko będzie czuło się

          bezpieczne i akceptowane, odważnie podejmie nowe wyzwania jakie niesie dorosłe życie. W poczuciu

          akceptacji samego siebie będzie ufało sobie, najbliższym oraz innym ludziom. W trudnych sytuacjach

          wyzwalających lęk, obawę , dziecko które doznało poczucia więzi będzie potrafiło współczuć i pomagać

          innym.

           

          Nie należy nadmiernie chronić dzieci przed przeżywaniem sytuacji stresowych, należy im jednak

          pomóc uporać się z trudną sytuacją poprzez przekazanie konkretnych sposobów na poradzenie sobie z

          daną emocją (np. z gniewem).

           

          Kształtując zachowania dziecka należy zawsze go wspierać emocjonalnie i rozmawiać z nim o

          emocjach dzięki czemu będzie potrafiło: nazywać emocję, którą odczuwa, zachować się w sposób, który

          jest akceptowany społecznie, rozpoznać emocje innych, zrozumieć zachowanie innych w związku z tym

          co przeżywają.

           

          Rozmowa o emocjach, w szczególności o tych bolesnych - nie jest prosta. Można wykorzystać

          do tego zabawy, gry, ćwiczenia, wiersze i literaturę (bajki, opowiadania) poruszające interesujący nas

          problem. Obecnie na rynku jest ogromna ilość bajek terapeutycznych i opowiadań, które pomogą w

          rozmowie na trudne tematy. Przykładem takiej literatury „terapeutycznej” jest wiersz Z. Dimitroca pt.

          „Jagódka i smutki”. Stwarza on możliwość do porozmawianiu o smutku.

           

          „Jagódka i smutki”

          Do malutkiej Jagódki, przyplątały się smutki...

          Jeden smutek był duży, mieszkał w wielkiej kałuży

          Gdy znienacka wyskoczył, oba buty zamoczył!

          Drugi smutek był mały i troszeczkę nieśmiały

          Ukrył się w piaskownicy pod postacią dżdżownicy

          Gdy pokazał się w piasku, był powodem do wrzasku...

          Lecz na ogół jagódka jest naprawdę milutka

          I choć w dzień bryka, rzadko smutki spotyka.

           

          Emocjonalne domino

          Celem tej zabawy jest nauka wyrażania emocji, odczytywania ich u innych osób, uważnego

          obserwowania i nazywania.

          Rodzic losuje z koperty wyraz nazywający emocję. Za pomocą mimiki i ciała przedstawia ją. Dziecko

          stara się odgadnąć o jaką emocję chodzi, a później samo losuje kolejny wyraz, odgrywa emocję a rodzic

          zgaduje o jaką emocję chodzi.

          Pamiętajmy, że to rodzice oraz inne osoby z najbliższego otoczenia dziecka są dla nich wzorem do

          naśladowania i za sprawą ich obserwacji uczą się najwięcej o sobie, o świecie i o sposobach radzenia

          sobie w różnych sytuacjach.

           

          Katarzyna Otulak – psycholog SP75